Rezerwaty przyrody są jedną z najważniejszych
obszarowych form ochrony przyrody w Polsce. Obejmują ekosystemy zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym,
ostoje i siedliska przyrodnicze, siedliska roślin, zwierząt, grzybów, twory i składniki przyrody nieożywionej, wartościowe pod względem
przyrodniczym, naukowym, kulturowym lub o
szczególnych walorach krajobrazowych.
Na terenie Otwocka znajdują się trzy rezerwaty przyrody:
Rezerwat „Świder”
powołany w 1978 r. ze względu na wyjątkowe wartości przyrodnicze oraz walory krajobrazowe rzeki Świder. Rezerwat o powierzchni 238 ha rozciąga się od miejscowości
Dłużew do osiedla Świdry Wielkie. Obejmuje 41 km rzeki Świder i 5 km rzeki Mieni (prawy dopływ Świdra), oraz
20-metrowy pas terenu po obu stronach rzeki.
Świder jest rzeką wyjątkową w skali nie tylko regionu, ale i całego kraju, ze względu na swój zachowany do dziś
naturalny charakter koryta, a także charakterystykę zbliżającą ją do
rzek podgórskich (dość wartki, miejscami rwący nurt). Charakterystyczne dla naturalnego koryta rzeki formy –
meandry (zakola) i skarpy – możemy zaobserwować na całym odcinku Świdra na terenie Otwocka, gdzie przepływa on przez pasmo
piaszczystych wydm, wcinając się w nie i tworząc wysokie brzegi.
Rezerwat „Mszar Pogorzelski”
położony jest na południowo-wschodnim krańcu Otwocka. Utworzono go w 1987 r. na powierzchni 35,04 ha w celu ochrony znajdujących się tu pozostałości
torfowisk oraz otaczających je
porośniętych borami wydm z charakterystyczną dla nich roślinnością. Obniżenia pomiędzy wydmami są często zabagnione, z rzadka porośnięte karłowatą
sosną, brzozą omszoną i brodawkowatą. Często występuje gruby kożuch (tzw.
pło)
torfowców, a także takie gatunki roślin jak: rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, modrzewnica zwyczajna, wełnianka pochwowata, borówka bagienna, żurawina błotna, turzyca bagienna oraz
widłaki – jałowcowaty i goździsty.
Rezerwat „Wyspy Świderskie”
utworzony w 1998 r., położony jest zarówno na terenie Otwocka, jak i w gminach Konstancin-Jeziorna, Karczew i Józefów. Zajmuje powierzchnię 572,28 ha. Obejmuje liczne
wyspy, mielizny i piaszczyste łachy przy ujściu rzeki Świder oraz
wody płynące Wisły.
Celem utworzenia rezerwatu była
ochrona ekosystemów wodnych w korycie środkowej Wisły, o charakterze naturalnym lub zbliżonym do naturalnego. Jest to miejsce gniazdowania i żerowania rzadkich gatunków ptaków oraz ostoja zwierząt związanych ze środowiskiem wodnym. Na terenie rezerwatu stwierdzono
163 gatunki roślin i 175 gatunków kręgowców, w tym 140 gatunków ptaków.
Przebywając na terenach rezerwatów pamiętajmy o obowiązujących
ograniczeniach i zakazach, służących zachowaniu w jak najlepszym stanie
najcenniejszych walorów przyrodniczych tych miejsc. Do podstawowych należą zakazy:
- chwytania lub zabijania zwierząt, zbierania lub niszczenia jaj,
- płoszenia zwierząt, niszczenia ich schronień, nor, gniazd, legowisk,
- zbierania i niszczenia roślin oraz grzybów,
- niszczenia gleby i jakichkolwiek form i elementów przyrody,
- palenia ognisk i wyrobów tytoniowych z wyjątkiem miejsc wyznaczonych,
- połowu ryb z wyjątkiem miejsc wyznaczonych,
- poruszania się poza wyznaczonymi szlakami i trasami,
- ruchu pojazdów poza drogami publicznymi,
- zakłócania ciszy.
Galeria zdjęć