Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na
wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z
turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją
korytarzy ekologicznych. Są formą ochrony przyrody o niewielkich rygorach ochronności. Obszary chronionego krajobrazu są przeznaczone głównie na
rekreację, a działalność gospodarcza podlega tylko niewielkim ograniczeniom (zakaz wznoszenia obiektów szkodliwych dla środowiska i niszczenia środowiska naturalnego).
Na terenie Otwocka znajduje się fragment
Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Jest to największy tego typu obszar w województwie mazowieckim, zlokalizowany na terenie ponad 50 gmin, w tym również w granicach m. st. Warszawy. Jego powierzchnia wynosi ponad 148 tys. ha.
Jedną z ważniejszych funkcji, jaką pełni Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu jest funkcja
korytarza ekologicznego umożliwiającego migrację roślin, zwierząt i grzybów. Jest to rodzaj
łącznika pomiędzy cennymi przyrodniczo terenami. Pełni również funkcję
otuliny tj. terenu zabezpieczającego inne formy ochrony przyrody przed zagrożeniami zewnętrznymi, wynikającymi z działalności człowieka.
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na
wyróżniający się krajobraz, duże zróżnicowanie siedlisk oraz gatunków roślin i zwierząt. Do najcenniejszych i najbogatszych przyrodniczo zaliczyć należy
doliny rzeczne, np.
Wisły, Świdra czy Mieni, rozległe
kompleksy leśne, w tym
lasy otwockie i celestynowskie, oraz obszary
wilgotnych łąk i torfowisk np.
Na Torfach i fragmenty największego na Mazowszu torfowiska -
Bagno Całowanie.
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu stanowi jednocześnie doskonałe miejsce
wypoczynkowe i rekreacyjne, chętnie wykorzystywane przez mieszkańców Warszawy i okolic, z bogatym systemem
szlaków pieszych, rowerowych, ścieżek przyrodniczych, edukacyjnych itp.
Galeria zdjęć