105. rocznica nadania praw miejskich

W dniu 9 listopada 2021 r. przypada 105. rocznica nadania praw miejskich dla Otwocka.

Historia miejscowości rozpoczyna się w II połowie XIX wieku, kiedy dostrzeżono atrakcyjność terenu rekreacyjną terenu dzisiejszego Otwocka, a szczególnie jego unikalny mikroklimat. Czynnikiem kształtującym Otwock jako osadę, była Kolej Nadwiślańska, która biegła przez: Mławę, Ciechanów, Nasielsk, Modlin, Warszawę, Otwock, Lublin i Chełm. Przy stacji kolejowej powstała osada letniskowa, którą nazywano wtedy Otwockiem Stacyjnym z czasem Otwockiem uzdrowiskowym. Prawa miejskie Otwock uzyskał 9 listopada 1916 r. Pierwszym burmistrzem był Witold Kasperowicz. W tym roku zatwierdzono też pierwszy herb miasta. W 1917 roku na terenie miasta znajdowały się aż 22 pensjonaty i 3 sanatoria. Oficjalnie statut miasta-uzdrowiska Otwock uzyskał 7 lat później, w 1923 roku. Miasto rozwijało się prężnie, pobudowano magistrat, remizę, stadion, kasyno, gimnazjum, kilka szkół powszechnych. Budżet był stabilny. Warunki prawne sprzyjały osiedlaniu się w tych okolicach ludności żydowskiej przybyłej głównie z Litwy i Rosji. W 1939 stanowili około 75% wszystkich mieszkańców tego miasta. Głównie oni byli posiadaczami sanatoriów, szkół prywatnych, ośrodków kulturowych, podmiotów gospodarczych. W 1938 roku było ok. 20 tys. stałych mieszkańców Otwocka, liczba kuracjuszy dochodziła do 40 tys.

Obecnie Otwock jest jednym z miast aglomeracji warszawskiej, położonym w części południowo-wschodniej tego obszaru, w odległości zaledwie 25 km od centrum Warszawy. Miasto jest położone wśród sosnowych lasów Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, zajmuje powierzchnię 47,34 km2 (której ponad 40 % stanowią lasy i zadrzewienia). W ramach reformy administracyjnej kraju, od dnia 1 stycznia 1999 r Otwock pełni funkcję stolicy powiatu. Bezpośrednio graniczy z gminami: Celestynów, Józefów, Karczew, Wiązowna. Liczba mieszkańców na dzień 31 grudnia 2020 roku wynosiła 42 424 osób, w tym 22 707 kobiet i 19 717 mężczyzn.